Επιστροφή στο Φυσικό μας Περιβάλλον - Σε μία Τάξη

Σκέψεις άνευ Συνειρμού


Κλειστά σχολεία.

Παιδιά στο σπίτι.

Παιδιά χωρίς σχολείο.

Παιδιά σε έκσταση χαράς.

Παιδιά που ξαφνικά ζουν το όνειρο.

Παιδιά που θέλουν να επιστρέψουν στο σχολείο.

Παιδιά που ρωτούν γιατί.

Παιδιά που ρωτούν και η μόνη απάντηση είναι ο κορωνοϊός.

Παιδιά που πρέπει να προστατευτούν.

Όλα για τα παιδιά μας.

Τα παιδιά να προστατέψουμε.

Τα παιδιά μεταφέρουν τον ιό στις γιαγιάδες και τους παππούδες.

Ή μάλλον όχι.

Οι γονείς.

Οι γονείς τον μεταφέρουν.

Τους γονείς να προστατέψουμε.

Και τους γονείς και τα παιδιά.

Όλα για τα παιδιά.

Και οι εκπαιδευτικοί;

Κι αυτούς.

Και τους εκπαιδευτικούς να προστατέψουμε.

Αλλά κυρίως τα παιδιά.

Ναι, τα παιδιά.

Τα παιδιά είναι υγιή και πρέπει να τα κρατήσουμε έτσι.

Είναι το μέλλον.

Όλα για τα παιδιά.

Τα παιδάκια.

Τα κουτσούνια.

Τα παιδιά και την υγειά μας.

Όλα για τα παιδιά μας.

Λες και τα παιδιά μας δεν ξέρουν. 

Λες και δεν καταλαβαίνουν. 

Λες και τα παιδιά μας δεν νιώθουν το χάος που κυριαρχεί.


Να βάλουν τις μάσκες.

Να πλύνουν τα χέρια.

Να κρατήσουν αποστάσεις.

Να διαβάσουν.

Να μελετήσουν.

Να μάθουν.

Να μάθουν γράμματα.

Να μάθουν λέξεις.

Να μάθουν γεωγραφία.

Αγγλικά.

Γερμανικά.

Θρησκευτικά.

Μαθηματικά.

Ιστορία.

Κυρίως Ιστορία.

Λες και δεν τη ζουν αυτή τη στιγμή.

Λες και δεν είναι τα ίδια μέρος αυτής της παράλογης ιστορίας που ζούμε όλοι και όλες μαζί.

 

Τη Δευτέρα, λοιπόν, τα παιδιά επιστρέφουν στο 'φυσικό' τους περιβάλλον, λένε. 

Φυσικό περιβάλλον μία τάξη με θρανία και καρέκλες. 

Φυσικό περιβάλλον ένας χώρος με κάγκελα παντού τριγύρω.  

Συνεχίζουμε, μάλλον, να μπερδεύουμε έννοιες ωσάν το ‘φυσικό’.


-----

 

-----


Ζητάμε να επιστρέψουν στην τάξη.

Σε μία τάξη όταν όλα γύρω τους είναι σε πλήρη αταξία.

Ας την ακούσουμε λοιπόν.

Ας ακούσουμε την αταξία των παιδιών μας.

Το δικό τους χάος.

Ας ακούσουμε όσα ζήσαν, όσα σκέφτονται, όσα – ίσως – θέλουν να πουν.

Τι είναι κορωνοϊός για τον Δημήτρη;

Πώς πέρασε η Μαρία;

Ποιοι οι φόβοι της Δέσποινας;

Ήθελε να επιστρέψει στο σχολείο ο Γιώργος;

 

Ας γίνει, λοιπόν, η τάξη ένας χώρος αταξίας.

Η Δευτέρα ας είναι μία ημέρα καλοδεχούμενης επιστροφής σε μία αταξική τάξη.

Σε μία τάξη όπου η ιστορία δεν είναι οι λέξεις στα βιβλία αλλά οι λέξεις στα στόματά μας. 

Και τα στόματά μας, εάν δεν κάνω λάθος, είναι κάτι 'φυσικό'... 


Τέλος Σκέψεων άνευ Συνειρμού



Παναγιώτης Μπαρμπαγιάννης

Εργοθεραπευτής, ΜΕd

Κριτική Παιδαγωγική και Εκπαίδευση Εκπαιδευτικών

Εμψυχωτής Θεατρικού Παιχνιδιού